Stand-up column

De kunst van het Vragen Stellen

Stand-Up Column
Door Lars Sørensen 

Misschien is vandaag je universum veranderd. Kijk je anders tegen de wereld aan. Stel je jezelf nop-stop existentiële vragen, zie je overal frames en argumentatielijnen en rol je over de grond van het lachen bij alleen al het zien van een tramhalte. En ja, ik realiseer me doordat ik reageer op tramhalte - die nu centraal komt te staan. 

Vragen zijn overal. Ze roepen om antwoorden. Sturen onze gedachten of trekken ons in een frame. Je stelt ze zelf of beantwoordt ze. Heel overwogen natuurlijk. Of toch niet? Misschien komen je antwoorden wel geheel onvoorbereid en primair uit systeem 1, net als de vragen van Coen Verbraak in zijn eerste interview met Herman Brood. 

Je doorstond vandaag regen, wind en file om af te reizen naar Pakhuis de Zwijger. Om je op ‘De Kunst Van Het Vragen Stellen’ een dag lang bloot te stellen aan specialisten in vragen, framing, micro-expressie, debatteren, de kracht van drieslag, gebruik van stilte en bellen met Cruijff. 

Coen leerde ons over het nut van voorbereiding, luisteren, doorvragen, het volgen van je kompas en droge Groninger Worst. Ontwikkel je talent als interviewer. Duik in je onderwerp. Luister goed en vraag af en toe eens: ‘hoe weet u dat?’

Absorbeer alle informatie, wees secuur en kom op tijd. Als je te laat komt…. zou je zomaar ge-Leo-Beenhakt kunnen worden en lig je voor je er erg in hebt met tranende ogen van de rook van sigaren of 100 Gauloises op de vloer van een voetbalkantine in Spakenburg… Ik laat even een stilte vallen… 

Probeer nu maar eens om niet te denken aan een broodje gehaktbal voor €1,50-… want het beeld van de voetbalkantine is al een frame. Weet je inmiddels alles van. Sarah Gagenstein maakte u een specialist in framing. Ben ik mooi klaar mee. Nu lukt het natuurlijk nooit meer om jullie zo te framen dat je straks op dat beoordelingsformulier een 10 geeft.

Ik moet jullie raken op je waarden met een verhaallijn en met woorden. In je onbewuste brein. Net naast de roze olifant of de rode gitaar. Dat of boeken verbranden. Stilte. 

Ik zou hier nu een krachtige metafoor kunnen gebruiken.. maar voor ik het weet, denkt u aan een strenge vader, een maseratiman of de villasubside.

Sarah heeft ons de kracht gegeven om de frames te zien
dus wees scheutig en geef haar een 10. 
De voorgaande zin is niet om te slijmen
maar ik leerde van Sarah de kracht van rijmen.  

De poëzie was er snel af bij het verhaal van Job Boersma. Vanaf vandaag hoef je niet meer te vragen of je gasten genieten van het eten dat je gekookt hebt. Weet je dat onze oud-premier een agressief spook is en ben je misschien vanavond weer vrijgezel. 

We kregen een introductie in de universele taal van de micro-expressie. Nu weten we het zeker: Donald Trump is niet echt heel gek op moslims… en we realiseren ons dat het gaan naar een koorrepetitie voor altijd zijn onschuld heeft verloren.  

Maar gelukkig krijg je handvatten om de wereld te redden. Met de technieken van Sharon Kroes. Laat je je opponenten zwemmen in je voegvragen, afleidingstechnieken en argumentatielijn of stikken in hun Engels ontbijt. 

In volle brugzinnen creëren we koker-illusies om onze tegenstanders enthousiast de kleinst mogelijke ‘ja’ te kunnen geven. Al kun je je ook afvragen of het allemaal wel zin heeft…daar ons systeem 1 maakt dat we alles toch bizar snel weer vergeten en ons focussen op het negatieve.. hoe moet dat nu! Het was mijn persoonlijke missie om ervoor te zorgen dat je tot het einde geboeid op de as van tijd en aandacht. Vol van nieuwe kennis, inzicht en inspiratie de Zwijger zou verlaten. 

En net daarvoor nog super positief een 10 zou invullen op het evaluatieformulier, maar het duizelt me nu van de woorden en begrippen, micro-expressies, k-formaties en roze olifanten…dus ik hoop dat je zelf je aantekeningen op orde hebt, je vingers hebt blauw geschreven, heerlijk hebt gedate tijdens de lunch en maandag vol energie aan de slag gaat met de tools en filmpjes die je nog krijgt nagezonden.. dan ik laat gewoon even een stilte vallen….